Friends come and go

Gisteren nog hele goede vrienden(innen). Vandaag wisselen we geen woord meer met elkaar.
Iedereen kent dat verhaal wel.
Die ene persoon waarin je je zo hebt vergist.

Ik heb het ook al meegemaakt. Meer dan één keer.
Alles lijkt goed te gaan.
Samen plezier maken, de leukste herinneringen delen en geheimen toevertrouwen.
Maar van de ene op de andere dag lijkt de persoon die je zo graag ziet ineens iemand anders te zijn dan je dacht.

Steeds vaker en vaker begint hij/zij over de gewoonlijke dingen te praten in een manier waarop je hen nog nooit hebt bezig gehoord. Je vindt het raar maar probeert het gewoon naast je te leggen.
Of ze leren nieuwe mensen kennen, worden verliefd.
Ineens veranderen ze hun mening over alles en gedragen ze zich vreemd.
Vreemd als in het worden van een losbollig type dat geen grenzen kent of het ineens worden van een heel druk persoon dat nooit meer tijd heeft voor iets anders dan zijn of haar lief.

En zelfs dan probeer je meestal gewoon geduldig te blijven en water bij de wijn te doen zodat je je vriendschap gewoon kunt behouden.
Zodat je deze persoon niet zal verliezen. Want het kan tenslotte slechts een fase zijn niet?

Maar dan, hoe langer hoe meer, zal je kritiek krijgen op de dingen die je zegt of doet.
Niks is nog goed genoeg.
Elke handeling is reden genoeg om ruzie met je te willen maken.
In het begin worden deze al vlug opgelost, je beloofd elkaar dingen, tagt elkaar in iets leuks op Facebook en iedereen is het weer vergeten.
Maar voor je het weet heb je meer ruzie dan plezier met elkaar.

Je begint te denken…
Wat is er mis gegaan?
Wat doe ik fout?
Groeien we uit elkaar? Veranderen onze interesses?
Ligt het aan mij? Doe ik geen moeite genoeg?
Overdrijf ik misschien?

Tot je tenslotte bijna niks meer van die ene persoon hoort.
Wanneer je hopeloos contact probeert te leggen krijg je eerst pas dagen nadien antwoord.
Ze hebben het te druk; werk, school,…
Snapchat, Facebook en Instagram staan intussen wel vol met de leuke avonden die hij/zij beleefd.
Maar daar is altijd een goede uitleg voor natuurlijk.
En uiteindelijk wordt je gewoon genegeerd.

Soms probeer je de draad terug op te pikken.
En soms lijkt dat even te lukken.
Je besluit samen iets leuks te doen.
Uiteindelijk wordt je alleen maar diep gekwetst en krijg je de deksel op je neus.
Want de persoon nu is niet meer langer die ene persoon die je dacht te kennen.
Terwijl zij waarschijnlijk hetzelfde zullen zeggen.
Je beëindigt de vriendschap omdat je weet dat je de pijn niet meer aan kan en omdat dit gewoon het best is. Maar hoe dan ook doet deze beslissing je pijn.

Soms moet je gewoon hard zijn en harde beslissingen maken.
Tenslotte leer je wel weer nieuwe en leuke mensen kennen waar je wie weet een heel andere maar wel nog betere band mee zal krijgen!

Ciaokes!